Kán niet missen als je in Winschoten op het kruispunt Stationsweg, Garstestraat en Steringa Kuiperweg staat. Daar schittert een prachtig pand. Het smeedijzeren hek omarmt een strakke tuin, de natuurstenen trap leidt naar de zwarte deur van het spierwitte pand, waar aan de gevel de Groninger vlag wappert. Bij zo’n entree geen gewone deurbel, maar een robuuste klopper. Als de deur open zwaait, wandel je een wonderlijke wereld in. Een wereld waar Oost en West elkaar ontmoeten.
Als het aan hen lag, hadden Pieter en Cheryl het herenhuis ongezien gekocht. Vanuit Singapore, waar ze toen woonden, zagen ze online de mogelijkheden al. ,,Dit was hét pand wat we zochten. De kamers waren we al aan het inrichten.’’
Het is de wereld van Pieter en Cheryl Idenburg. De twee binnenhuisarchitecten woonden en werkten in Singapore, de geboortestad van Cheryl, toen in 2018 het besluit viel om ‘iets’ in Nederland te gaan zoeken. ,,We zochten iets bijzonders, iets ouds, groot genoeg om ook mijn twee volwassen kinderen en vrienden uit binnen- en buitenland goed te kunnen ontvangen’’, vertelt Pieter aan de 3 meter lange eet-werk-speeltafel in de bijna 4 meter hoge eetkamer.
Funda werd veelvuldig vanuit Zuidoost-Azië geraadpleegd. Op het moment dat het pand in Winschoten – voor de tweede keer, de eerste keer was het nét onder voorbehoud verkocht – op de markt kwam, werden de foto’s, omgeving en voorzieningen via Google Maps opnieuw minutieus bestudeerd. Ze zagen onder meer hoge kamers en suite, authentieke details, heel veel vierkante en kubieke meters en dus mogelijkheden. ,,We kwamen al snel tot de conclusie dat dit hét pand was wat we zochten. De kamers waren we al aan het inrichten, we wisten al welke lampen er in de kamers zouden komen, wat zou werken en we zagen onze kinderen al in de gangen spelen.’’ Het stel was overtuigd en wilde het pand ongezien kopen, maar de makelaar stemde daar niet mee in, vertelt Cheryl: ,,We moésten komen kijken. Twee dagen later vlogen we van Singapore naar Nederland. Zodra we binnen waren, wisten we het. We wisten natuurlijk wel dat er nog veel aan moest gebeuren, maar het voelde meteen als thuiskomen.’’
Pieter en Cheryl kochten het huis in december 2019 en na een verbouwing van een paar maanden trok het gezin met twee kinderen en twee honden in het grote, monumentale pand van rond 1880. Van Singapore naar Winschoten. Hoe kom je dáár nu terecht, vroegen vrienden en familie zich af. Pieter: ,,Ik kende Winschoten niet, maar mijn oudste dochter heeft in Groningen gestudeerd. De mensen, het Groningse landschap, dat sprak mij destijds al aan. Maar het was echt de liefde voor het huis die ons hier heeft gebracht. We hebben geen seconde spijt gehad. We wonen hier met heel veel plezier.’’
De historie van het pand is nog wat onduidelijk. Vermoed wordt dat het om een oude directeurswoning gaat van de voormalige OZMI, de Oldambtster Zuivelfabriek en Melk Inrichting, die in 1883 werd opgericht en tot 1999 functioneerde. Van de oude melkfabriek resteert alleen nog de fabriekspijp.
De verbouwing van het zo’n 150 jaar oude pand had nogal wat voeten in aarde, vertelt Pieter: ,,Het hele huis staat scheef, er is geen rechte hoek te bekennen, er ligt een soort bunker onder de tuin en zo kwamen we nog wel meer verrassingen tegen, zoals vier lagen tegels op sommige plekken. Ook de coronacrisis maakte het verbouwen er niet eenvoudiger op.’’ Alles werd aangepakt: er werden extra badkamers gebouwd, er kwam een nieuwe keuken, het verwarmingssysteem werd vervangen, de donkere houten vloer werd flink geschuurd en er werd veel, heel veel witte verf ingekocht. De muren, plafonds, schouwen, suitedeuren, kasten, deuren, lambrisering, gangen, kamers en overloop: alles is wit geschilderd.
,,Dat hebben we gedaan om de kunst die we overal in het huis hebben hangen, zo goed mogelijk uit te laten komen. Kunst is echt een thema voor ons’’, legt Pieter uit. Tussen de vele kunst hangt werk van Cheryl, die naast binnenhuisarchitect ook op andere vlakken creatief is. Haar werk is vaak te herkennen aan de rozenblaadjes die ze erin verwerkt – afkomstig van de bossen rozen die ze van haar man kreeg.
Het stel runt al zeven jaar samen ontwerpbureau ICIA en heeft een goede neus voor het vinden van mooie meubels en accessoires, voor klanten én voor zichzelf. ,,Ons belangrijkste advies? Koop niet meteen alles wat je leuk vindt, maar zoek spullen die bij je huis passen. Slow hunting, rustig aan zoeken, ook online. Kijk bij uitverkoop en in kringloopwinkels. Niet alles hoeft nieuw en duur te zijn om mooi in je huis te passen’’, vertelt Cheryl. Zelf zijn ze lang op zoek geweest naar onder meer radiatoren. ,,Ik kom uit een warm land en heb het snel koud in Nederland, dus het moet wel een lekker warm huis zijn.’’ Het goudkleurige exemplaar in de eetkamer – voor een goede prijs gevonden op internet – is een heuse blikvanger: ,,De authentieke uitstraling past perfect bij het huis, de kleur maakt het een bijzonder object. Precies wat we zochten.’’
Het glas-in-lood, de originele inbouwkasten, de smalle trappen, de ornamenten aan het plafond en langs de schouwen en de grote raampartijen: je blijft kijken in het monumentale pand. Aan de buitenruimte heeft het stel eveneens veel aandacht besteed. De gevel werd fris wit geschilderd met zwarte details en de schutting kreeg een knalrode kleur.
Over elk detail in het huis is nagedacht, zoals het interieurarchitecten betaamt. In elke kamer – en dat zijn er tien – is naast kunst ook oud en nieuw design en antiek te ontdekken. ,,Het is nogal eclectisch’’, lacht
Pieter. ,,Het is een mix van Oost en West, van oud en nieuw, met spullen van Cheryls familie uit Azië, mijn familie uit Nederland, en wat we samen in de tien jaar die we nu bij elkaar zijn, hebben verzameld. Elke kamer heeft zijn eigen sfeer, inrichting en verlichting. Elke kamer is een huisje in het klein. We zien dit pand meer als een verzameling huisjes, alsof het een dorpje is. Ons dorpje.’’
Wie Pieter (65), Cheryl (37), Frances (5) en Esher (3) Idenburg, honden Bella en Milka.
Waar Winschoten.
Wat herenhuis, 2 onder 1 kap met tuin en carport.
Gebouwd rond 1880.
Wonen hier sinds juli 2020.
Slaapkamers 7.
Badkamers 3.
Favoriete plek de keuken en aan de lange tafel waar gegeten, gewerkt en gespeeld wordt.
Favoriete item Pieter: de groene Eames stoel van Herman Miller – gekocht door zijn ouders in 1964.
Woonwens Cheryl: meer planten in huis en een veranda.
Stijl eclectisch – oftewel een mix van stijlen.
Favorieten merken Cassina, Louis Poulsen, Flos, Thonet.
Favoriete winkels Pamono, Flinders, Intratuin, Bauhaus.
TEKST SYBYLLE KROON
FOTO’S MARGRIET DE JAGER
Stilzitten staat niet in hun woordenboek. Al zolang ze samen zijn, zijn ze aan het klussen. Hun prachtig ingerichte kubus is het bewijs dat Gé-An en Klaas een gouden klusduo zijn. Hoe onze relatie zonder projecten is? Ik heb geen idee’’, zegt Gé-An grijnzend. Ze is twaalf jaar samen met Klaas en in al die jaren hebben ze continu wel een project om handen gehad. En niet de minste klussen. Het begon met hun eerste koopwoning.
,,Een leuk jarendertighuisje aan de rand van Akkrum, vlakbij Nes. We hebben zes jaar lang verbouwd. Toen het eindelijk af was, hielden we een housewarming voor vrienden en familie.’’ Die werden nogal verrast toen het stel ze toesprak: ,,Bedankt voor jullie hulp, enne… we hebben het huis verkocht’.’’
Ze ruilden het in voor een onder architectuur gebouwde woning op het industrieterrein in Akkrum: een zwarte ‘blokkendoos’ van beton en hout. Een groter contrast was er niet. ,,Het jarendertighuis vonden we prachtig hoor, maar we waren wel klaar met al die naden en kieren. We droomden van een huis als dit, een strakke kubus met veel ramen. De stalen huizen in Dokkum waren onze inspiratie.’’ Ze wilden zoiets in eerste instantie zelf bouwen, hadden ook al gekeken voor een kavel in een nieuwbouwwijk in Heerenveen. Tot Klaas in de volkstuin in Akkrum aan de praat raakte met een buurtbewoonster. ,,Ik vertelde over onze plannen, waarop zij zei: ‘Wij hebben precíes zo’n huis, willen jullie dat van ons niet kopen?’’
De kunstwerken in huis zijn gemaakt door Klaas’ opa, schilder Klaas Koopmans. ,,Zijn werk was heel divers, van landschap en portretten tot expressionistisch.’’ De houten kist was van Gé-Ans opa. ,,Die heeft hij zelf gemaakt, daar werden vroeger kampeerspullen in bewaard. Deze zal altijd een plekje in huis hebben, daar stem ik de kleuren gewoon op af.’’
Het huis stond net op Funda. ,,Klaas is niet snel enthousiast, maar hij bleef maar doorklikken. Elke keer opnieuw de foto’s bekijken, dat doet ie nóóit!’’ Klaas: ,,Ik was geïntrigeerd, vooral door de indeling. Ik wilde weten hoe het zat. De architect die het heeft ontworpen, Luc de Vries, heeft zich laten inspireren door de traditionele kop-hals-rompboerderij. Het huis is de kop, de loods de romp.’’ Gé-An: ,,De keuze was dit huis of een kavel in Heerenveen. Ik zei tegen Klaas: ‘We doen een bod en laten het lot bepalen’.’’
Het gezin – Gé-An en Klaas hebben twee zoons: Senne (11) en Dinther (8) – woont er sinds 2015. De eerste maanden bivakkeerden ze in de loods, terwijl ze het woonhuis verbouwden. ,,De bedden van de jongens stonden in de keuken, we hadden nergens deuren. Beetje naïef misschien maar we – vooral ik hoor, ik onderschat altijd alles – dachten: ‘dit doen we wel even’. Uiteindelijk werden het vijf maanden.’’
Klaas: ,,Het huis was niet af toen we het kochten. Zo ontbraken er bijvoorbeeld plafonds in de wc. We hebben de vloer boven en beneden – opnieuw gedaan, die was zwart met een soort glitter erin. Ik heb weken op mijn knieën gezeten, met de hand alles geschuurd. Een machine was geen optie, daar was de vloer te broos voor. Verder zijn de muren opnieuw gestuukt – daar zaten deels schrootjes op. We hebben veel leidingwerk omgelegd voor de keuken en afvoeren in het beton gemaakt voor de kachels.’’
Kleurrijke vloerkleden liggen in iedere ruimte, zelfs op het dakterras. Gé-An: ,,Ik kwam deze tegen op Marktplaats, maar de verkopers woonden in België. Bleek dat ze vrienden hier in de buurt hebben wonen. Dus ze hebben het gebracht toen ze een weekendje deze kant op kwamen.’’
Bij binnenkomst sta je direct voor de trap naar de eerste verdieping, het woongedeelte. Links van de trap is een werkruimte, rechts een extra zithoek. Op de begane grond zijn ook de slaapkamers en de badkamer.
Het is een groot huis om te vullen. Gé-An: ,,Het heeft dan ook grote gebaren nodig. In het begin hadden we alles heel strak en steriel. Dat vonden we destijds heel mooi, maar nu? Terugkijkend was het heel erg saai! Gaandeweg is er steeds meer kleur bijgekomen. En veel vloerkleden, vanwege de akoestiek. Alles is hier van beton.’’
Gé-An is pedagoog en werkzaam als mentor op een basisschool in Heerenveen, en daarnaast is ze nog lifecoach voor vrouwen. ,,Ik zou wel graag meer met interieur willen doen, vind het zo leuk om daar mee bezig te zijn.’’ Het stylen heeft ze duidelijk in de vingers. Gewoon doen is haar credo. En dat zorgt vaak voor de nodige verrassingen. Zo verfde ze de muren van de gang beneden roze, en het plafond donkerblauw. ,,Daar moest Klaas wel even aan wennen. Hij wilde mij eerst ook niet helpen met daar de lampen ophangen.’’
Ze doet vaak een vloerkledenwissel. En ze kocht een keer spontaan een daybed. ,,Dat was een hele belevenis. Die heb ik samen met de jongens opgehaald. Ze zaten dubbelgevouwen in de auto, maar het paste! En toen moesten we het nog naar boven tillen.’’
Op de slaapkamer van Gé-An en Klaas is goed te zien wat het plafond schilderen met de ruimte doet. ,,Het geeft meteen een hele andere sfeer, veel warmer en knusser. Je moet het gewoon doen. En is het niks, dan kan het zo weer over.’’
Overleggen doet ze eigenlijk nooit. ,,Nou ja, dingen als de keuken en de bank, daar beslissen we wel samen over. De accessoires, de kleuren op de muur, dat doe ik gewoon. Klaas is namelijk niet zo snel te enthousiasmeren.’’ Klaas: ,,Ik ben hopeloos wat dat betreft. Ik zou het zelf heel minimalistisch hebben gehouden. Maar ik zie wel in dat aankleding veel doet. Als Gé-An iets nieuws bedenkt, zet ik altijd eerst mijn hakken in het zand. Uiteindelijk heeft ze altijd gelijk.’’
Pinterest en Instagram zijn haar inspiratiebronnen. ,,Maar ik geef er altijd mijn eigen draai aan. Een interieur moet spannend zijn, je moet ook een beetje lef hebben. En het hoeft niet altijd helemaal te kloppen. Het moet niet te druk maar ook niet te rustig zijn. Ik denk dat ik daarin een goede balans heb gevonden.’’
De verfkwast schuwt ze niet, integendeel: speelse lambriseringen, kleurvlakken, cirkels of juist abstracte vormen, en ook het plafond wordt vaak meegeschilderd. De inboedel is een mix van erfstukken, kringloop- of Marktplaatsvondsten, maar Gé-An vist ook net zo goed iets uit stortcontainers, zoals het houten stoeltje op Dinthers kamer. En verder is veel in huis zelfgemaakt door Klaas – in het dagelijks leven werkzaam bij Omrin. Zoals het houten chillbed van Senne. ,,En Dinther slaapt weer in een ‘oudje’, dat bed is nog van Klaas zijn grootouders geweest.’’
De advertentiepagina uit een oude krant komt uit het vorige huis. ,,Die vonden we toen we het behang van de muur trokken. De datum van de krant (14 december) is mijn verjaardag, het jaartal (1979) is het jaar waarin Klaas geboren is, en dat type auto was ook Klaas’ eerste auto.’’De roze muurverf in de keuken is aangebracht met een blokkwast. ,,Die kleur heb ik gewonnen met een winactie op Instagram, het is Diamant Dust van Vestingh Paint.’’
Het stel stort zich van het ene in het andere project. Gé-An is daar de spil in. ,,Ik ben een onrustig type, verveel me snel. Ik houd van verandering.’’ Zo hebben ze onlangs een appartement in de loods gerealiseerd. ,,Daar hebben we het afgelopen jaar keihard aan gewerkt. Ieder vrij uurtje waren we daar aan het klussen. Daarna hebben we de tuin aangepakt en het dakterras. We zijn ontzettend trots op wat we hebben neergezet.’’
Maar het ‘klusbloed’ kruipt waar het niet gaan kan. ,,Nu dat alles af is willen we het huis weer helemaal anders. Ja, erg hè? We willen graag een andere keuken, een nieuwe bank. De vloer moet opnieuw geschilderd want die is niet heel slijtvast. Voordat dat kan, moeten we eerst weer even sparen.’’
Boven de slaapkamer van Dinther (8) met het zwartgeverfde bed van zijn overgrootouders, onder de kamer van Senne (11). ,,Allebei met een jungle thema, de jongens zijn gek op dieren.’’
Stilzitten hoeft niet want het exterieur vergt ook het nodige onderhoud. Klaas: ,,Deze zomer moeten we weer buitenom verven. Mooi hoor, dat zwarte, maar het is veel werk. Onze vakantie dit jaar wordt drie weken schilderen.’’ ,,En wat dacht je van ramen wassen? Dat is ook altijd een hele klus, vooral die bij het dakterras. We wonen temidden van industrie dus ze worden heel snel vies.’’ Maar het is het allemaal waard, vindt het stel. ,,De ruimte, de hoogte, de lichtinval. We willen nooit meer anders.’’
Maar bij het doorvragen, komt Gé-An daar snel op terug. ,,Het allerliefst zouden we een stuk grond willen kopen en daar allemaal tiny houses bouwen en mooi inrichten.’’ Zoiets als wat ze nu in het tv-programma Het Wylde Pad doen in Twijzelerheide? ,,Oh nee, begin daar alsjeblieft niet over, dat ligt heel gevoelig. Wij zijn zó jaloers! Dat willen wij dus ook. Dat is de ultieme droom. Nu nog zo’n locatie vinden.’’
In de bijbehorende loods verhuurt het stel De Kweekstudio – de naam is een verwijzing. ,,Op de plek van de loods is ooit een wietplantage ontmaskerd.’’ Het kleurenthema in het appartement is geïnspireerd op dat van het Rijksmuseum. ,,We hebben het plafond, bestaand uit geperforeerde panelen, roodbruin geschilderd. Oh my, dat was toch een klus. Klaas zat eronder, de vloer, het leek wel een bloedbad. En de vloer hebben we tot drie keer opnieuw gedaan. Het is een egalinevloer, maar door een rare chemische reactie met het beton vloeide het heel raar uit. Gelukkig is dat goed opgelost door de leverancier. En wat gebeurde er bij de laatste verfbeurt? De kat liep er doorheen! De pootjes staan er nog in.’’
Wie Gé-An Scheper (32), Klaas Koopmans (42), Senne (11) en Dinther (8).
Wat nieuwbouwwoning (2008) in Akkrum.
Gekocht in 2015.
Bijzonder het ontwerp is geïnspireerd op een kop-hals-rompboerderij.
Architect Luc de Vries.
Stijl modern en kleurrijk.
Favoriete plek we zitten het meest in de keuken. Mijn dag start ik het liefst op het daybed, met een kop koffie in de ochtendzon.
Favoriete items de kunstwerken van Klaas zijn opa, die was schilder, en de houten kist van Gé-Ans opa.
Laatst gedaan de realisatie van De Kweekstudio, een appartement voor de verhuur.
Instagram monsterasandkids de.kweekstudio
TEKST RENSKE DE HAAN
FOTO’S MARGRIET DE JAGER
Vanuit de tuin stappen ze zo in een bootje om naar het Paterswoldsemeer te varen. En toch is ook de stad nog lekker dichtbij. In Eelderwolde woont het gezin Wentink in een fijn familiehuis. Zodra je de nieuwe wijk Ter Borch in Eelderwolde binnenrijdt, weet je: dit is geen gewone woonwijk. In het zuidelijke deel zijn zeven eilanden aangelegd en op een van deze eilanden zijn Sabine en Jur Wentink precies tien jaar geleden vanuit de stad Groningen hier neergestreken. Achter de koele, grijsblauwe gevel van hun huis gaat een warme wereld schuil.
Sabine: ,,Ook van een strakke woning kun je een aangenaam nest maken.’’ Het eerste wat je ziet als je de woning van de familie Wentink binnenstapt, is de terra-kleurige muur. ,,Ik wissel aan de lopende band van kleur in dit huis. Nu is terra het thema, maar in voorgaande jaren was het pastelblauw, landelijk, brocante en petrol’’, vertelt Sabine. ,,Gelukkig is mijn man Jur kleurenblind, dus hem maakt het niet veel uit.’’
Als stylist is ze vaak buiten de deur actief, maar ook haar eigen huis ontkomt niet aan een regelmatige metamorfose. Een paar elementen staan vast, zoals de strakwitte keuken met kookeiland, de bijna 3 meter lange houten eettafel en de houtkachel, maar voor de rest kan er nogal eens wat veranderen.
Over haar stijl vertelt Sabine: ,,Ik hou van een rustige basis aangevuld met kleurrijke, eclectische elementen, altijd iets met pastel, roze, een knipoog en een toefje neon, dat spicet de boel lekker op. Daarnaast ben ik gek op accessoires, vooral kussens kan ik niet laten liggen. Ze geven meteen sfeer.’’
Niet zo gek dus dat je overal in de woonkamer kussens ziet, op de lange bank aan de grote, witgeschilderde houten eettafel alleen liggen al acht exemplaren. ,,Door te werken met zachte materialen en natuurlijke kleuren kun je ook van een strak huis als dit een aangenaam nest maken. We hebben daarom heel bewust voor een houten vloer gekozen, dat straalt meteen warmte uit. Niet zo handig bij de keuken, hebben we inmiddels ontdekt, maar voor de rest zijn we er nog steeds blij mee.’’
Van een stylist zou je misschien verwachten dat er alleen maar duur design in huis komt, maar niets is minder waar. ,,Met een mix van dure en low budget of tweedehands spullen maak je je huis veel spannender’’, vindt Sabine. ,,Zie je dat bord achter de keuken? Dat is gewoon een plaat underlayment met een paar gaten en stokken erin. Even geschilderd en je hebt een handig bewaarrek in huis. Die gekke varkenskop met parelketting is de knipoog, ik heb hem voor een tientje bij de kringloop gekocht. Het is heel inspirerend wat je met weinig budget kunt doen.’’
De lampen boven de eettafel waren wel een fikse investering, die zijn handgemaakt in Marrakesh. ,,Maar juist de combinatie met een oude houten tafel spreekt mij erg aan. Verder hebben we met het lijnenspel op de muur meer spanning in de kamer gecreëerd. Ik hou ervan een beetje pit in het interieur te gooien, je moet af en toe durven iets geks te doen.’’ Haar liefde voor accessoires deelt Jur niet altijd ,,Die vindt het soms maar meuk.’’
Sabine mag dan van de styling zijn, haar huis is geen toonzaal. ,,Op Instagram en foto’s ziet het er altijd mooi uit, maar het is een familiehuis waar geleefd wordt en waar het dus ook regelmatig een chaos en rommeltje is’’, vertelt ze zittend op de grijze elementenbank in de woonkamer. ,,Dit is een van mijn favoriete plekken in huis. Ik hang graag op de bank, je hebt een mooi uitzicht op de tuin. Maar waar je ook bent in de woonkamer, het is altijd een gezellig hoekje. Aan de eettafel, op de bank of in de rotan hangstoel voor de houtkachel: het zijn allemaal fijne plekken. In Nederland zitten we nu eenmaal veel binnen, ik vind het daarom belangrijk om veel aandacht aan het interieur te besteden.’’
Niet alleen het interieur, de indeling en het trappenhuis van het Wentinkhuis zijn opvallend, de omgeving is net zo bijzonder. De familie kijkt vanuit de tuin en grote balkon op de eerste verdieping uit op natuurgebied De Onlanden: ,,We zitten hier bijna midden in de natuur, je hoort de ganzen.’’ Vanuit de tuin kunnen ze zo in een bootje stappen en naar het Paterswoldsemeer varen. Sabine: ,,Hoe mooi is dat? Aan de ene kant de natuur en toch ook de stad dichtbij. En daar tussenin ons fijne, warme familiehuis.’’
Wie Sabine (40), Jur (40), Vic (10) en Faas (9) Wentink.
Waar Eelderwolde.
Wat 2 onder 1 kap.
Huis gebouwd 2011.
Favoriete plek in de hangstoel bij de houtkachel met zicht op de tuin of rondom de keuken en eettafel als er bezoek is.
Favoriete item de Marokkaanse lampen boven de eettafel.
Inspiratie Pinterest, Instagram.
Woonwens de vloer nog eens een keertje goed aanpakken.
Stijl Scandinavisch als basis – hout, licht, rustig – maar met een knipoog en opvallende accenten met lef.
Favorieten merken HKliving, Muuto, Hay.
Favoriete winkels Laif&Nuver, Sissy Boy, Kwantum en webshops zoals Manggis Living en Nordic Nest.
Instagram sabine_studio_hoi
TEKST SYBYLLE KROON
FOTO’S SABINE WENTINK
Ze verhuisden naar Buinerveen voor de kunst. Cor en Ineke kochten daar een vrijstaand huis met grote schuur waar Cor een atelier en galerie begon. Maar voor het zover was moest er eerst flink worden verbouwd.
Aan iedere editie van Wonen&Co de beurs gaan maanden van voorbereidingen vooraf. Samen met standhouders worden de plannen gesmeed, campagnes uitgerold, tijdelijke winkels geschetst en opgebouwd, verhalen geschreven en wat al niet meer. Een woonbeurs bedenk en bouw je niet van 9 tot 5. Hier hebben alle betrokkenen bloed, zweet en te wonen al heel wat jaren in het Drentse Buinerveen, en toch wonen ze pas drie jaar in het huis dat ze kochten. Dat zit zo. Het huis was nogal een bouwval. ,,Gebroken vloeren, een ingezakte keuken, het dak was lek en er was niets geïsoleerd. Het was er koud, het tochtte, de kozijnen waren rot’’, somt Ineke op. Waarom ze dan toch voor het huis vielen? ,,De ruimte, de uitstraling, de glas-in-loodramen, maar ook de omgeving sprak ons erg aan. We wisten: dit wordt een tienjarenplan.’’
Iedereen die zich – op wat voor manier dan ook – heeft ingezet voor Wonen&Co de beurs 2020: een mega ‘dank je wel’ voor jullie allemaal. We vinden het geweldig hoe iedereen in betrekkelijke rust het bericht tot zich heeft genomen eZe verhuisden naar Drenthe vanwege Cor’s werk. Hij is kunstenaar en had als wens een grotere werkruimte aan huis. In Nagele, waar ze in een arbeidershuisje woonden, was daar geen mogelijkheid toe. ,,Bij onze huizenjacht stond het atelier op nummer 1: een grote werkruimte was een vereiste. Alles voor de kunst’’, aldus Cor. ,,Alleen waren huizen met werkruimte in de polder niet betaalbaar voor ons, dus toen hebben we ons zoekgebied vergroot. Ik geloof dat we dit huis in een advertentie in deze krant zagen.’’ Dat het een bouwval was schrok ze niet af. ,,We hebben onze vorige woning ook helemaal verbouwd. Dit huis bood potentie, had veel vierkante meters én een grote schuur’’, vertelt Cor.
Cor en Ineke hebben eerst in een caravan gewoond. De schuur, nu atelier en galerie, werd als eerste ‘woonklaar’ gemaakt zodat ze daar tijdens de verbouwing van het huis konden verblijven – de muren en het dak werden geïsoleerd. ,,Het voelde een beetje als kamperen. Heel leuk maar het was er wel
altijd donker. We woonden op de begane grond, de zolder werd atelier. In deze schuur stond vroeger vee, later was het een stalling voor caravans. En onze slaapkamer was vroeger een paardenstal’’, vertelt Ineke.
Ondertussen werd het huis grondig verbouwd, alleen de schil bleef intact. ,,De schil was het uitgangspunt. De rest is allemaal vernieuwd, maar wel in de oude stijl van de woning. Als je kiest voor zo’n type huis, moet je die oude stijl ook aanhouden vinden wij. Hergebruik van materialen was de grote leidraad tijdens de verbouwing. Dat vinden we beide erg belangrijk. We leven al in zo’n weggooimaatschappij. Daarnaast hebben we ons best gedaan om de bestaande authentieke elementen van dit huis terug te brengen.’’ Een voorbeeld? De eiken gebinten die de entree van de woonkamer omlijsten.
Cor en Ineke hebben tijdens de verbouwing veel research gedaan. ,,Internet afstruinen, huizen bekijken, alles om de oude stijl van vroeger ons eigen te maken. We hebben heel wat uurtjes achter de computer doorgebracht. En ook heel wat reisjes gemaakt om (bouw)materialen te zoeken die bij dit huis passen. Daar zat de meeste tijd in.’’
Zo komen de slotjes van de luiken op de bovenverdieping van een winkel in Utrecht, gespecialiseerd in antiek hang- en sluitwerk. Alle deurkozijnen in het huis komen van een oude boerderij, gekocht op Marktplaats. ,,We hebben de verf eraf gebrand, ze opnieuw geschilderd en op maat gemaakt voor dit huis.’’ Het balkenplafond in de woonkamer werd weer in ere hersteld. ,,Dat was helemaal dichtgetimmerd met hardboard en een soort karton’’, vertelt Cor. ,,Oudroze met van die sjablonen erop.’’ De haard in de woonkamer maakte Cor zelf. ,,De randen van de schouw komen uit een woning in Giethoorn.’’
Op de gehele benedenverdieping kwam een betonvloer met vloerverwarming. Een grote wens van Ineke was het creëren van hoogteverschillen. ,,We hebben de houten vloeren verwijderd en de kruipruimtes verlaagd. We hebben alles zelf uitgegraven.’’ De oude vloerdelen zijn weer hergebruikt: de wanden in de woon- en eetkamer zijn ermee bekleed.
De indeling van de begane grond is zo gebleven. Bij binnenkomst kom je meteen in de zonnige keuken met landelijke uitstraling. Niet alleen het gele keukenblok trekt meteen de aandacht, ook de vloer. Ineke: ,,De tegeltjes hebben we overgenomen van vrienden uit het dorp. Ze komen van een antiekhandel in Exloo, uit een huis in Frankrijk. Ze zaten onder de kalk. Ik heb twee weken lang iedere avond buiten op een krukje gezeten en tegel voor tegel schoongebikt.’’
Vanuit de keuken kom je in het eetgedeelte, riant is het juiste woord voor die ruimte. Vanuit daar is er zicht op een kantoorruimte en daarnaast de woonkamer. In de hal kwam een nieuwe trap en zo ontstond daaronder ruimte voor een grote badkamer. Ineke: ,,Ik had al een mooi bad op pootjes gekocht, nog voor ik wist hoe de nieuwe badkamer eruit kwam te zien en hoe groot die zou worden. Ik ben ontzettend blij met het eindresultaat.’’
De verbouwing heeft ze letterlijk bloed, zweet en tranen gekost. ,,Het was buffelen, ieder vrij uurtje spendeerden we aan het huis, alle zomervakanties gingen we door. Vier jaar geleden hadden we echt een bouwdip en zijn we naar Zweden gegaan. Toen hadden we allebei zoiets van: aaah, dus zó voelt vakantie!’’
Een uitgestippeld plan was er niet. ,,Eigenlijk is alles gaandeweg zo ontstaan. Cor is kunstenaar en heeft veel kleurenkennis. Hij heeft het kleurenpalet bedacht, ik ben van de inrichting.’’ Ook al het meubilair in huize Sonke heeft al een of meerdere levens gehad. Ineke werkt bij kringloopwinkel Het Goed en komt daar de mooiste dingen tegen. ,,Zo ben ik aan die zwarte kast gekomen, de eettafel en de spijlenstoeltjes.’’
Pas in 2017 zijn ze het woonhuis betrokken. ,,We wilden er pas in als alles af was.’’ Dat Ineke en Cor een goed team zijn, bewijst het eindresultaat wel. Cor: ,,We zijn tegenpolen maar daardoor werkt het wel. Ineke ruimde bijvoorbeeld direct alles op na een klus. Vervolgens kon ik het niet vinden en liep ik weer te mopperen.’’ Ineke: ,,Ja, maar dan slingerden er wel 7 rolmaten en 10 potloden door het hele huis. Als je het opruimt, kun je het juíst vinden.’’
Ieder hoekje, iedere centimeter in huis hebben ze aangeraakt. ,,We zijn wel doorzetters en geven niet snel op. En perfectionistisch. Wat we ook deden, het moest goed.’’ Trots zijn ze dan ook op het eindresultaat. ,,Het is hier heel sfeervol wonen, alle ruimtes stralen warmte uit.’’
Ze kunnen er nog even van genieten want zoals het bij veel klusgrage stellen gaat: als het af is, zoeken ze een nieuwe uitdaging. Het prachtig verbouwde huis krijgt in april nieuwe bewoners. Cor en Ineke willen nog een keer wat anders en dat kan overal zijn. ,,We worden ook een dagje ouder dus het was nu of nooit. Maar we zullen deze plek wel heel erg gaan missen.’’
Wie Cor en Ineke Sonke.
Wat vrijstaande woning met grote schuur.
Waar Buinerveen.
Gebouwd in 1908.
Wonen hier sinds 2005.
Aantal slaapkamers 2.
Favoriete plek Als we visite hebben, zitten we graag aan de eettafel. Als we ’s avonds met zijn tweeën zijn het liefst in de woonkamer.
Favoriet item de twee fauteuils in de woonkamer en ons zelfgemaakte bed.
Verbouwtip beter tweemaal goed meten dan eenmaal fout. En neem tijd voor de afwerking.
TEKST RENSKE DE HAAN
FOTO’S MARGRIET DE JAGER
