Stilzitten staat niet in hun woordenboek. Al zolang ze samen zijn, zijn ze aan het klussen. Hun prachtig ingerichte kubus is het bewijs dat Gé-An en Klaas een gouden klusduo zijn. Hoe onze relatie zonder projecten is? Ik heb geen idee’’, zegt Gé-An grijnzend. Ze is twaalf jaar samen met Klaas en in al die jaren hebben ze continu wel een project om handen gehad. En niet de minste klussen. Het begon met hun eerste koopwoning.
,,Een leuk jarendertighuisje aan de rand van Akkrum, vlakbij Nes. We hebben zes jaar lang verbouwd. Toen het eindelijk af was, hielden we een housewarming voor vrienden en familie.’’ Die werden nogal verrast toen het stel ze toesprak: ,,Bedankt voor jullie hulp, enne… we hebben het huis verkocht’.’’
Ze ruilden het in voor een onder architectuur gebouwde woning op het industrieterrein in Akkrum: een zwarte ‘blokkendoos’ van beton en hout. Een groter contrast was er niet. ,,Het jarendertighuis vonden we prachtig hoor, maar we waren wel klaar met al die naden en kieren. We droomden van een huis als dit, een strakke kubus met veel ramen. De stalen huizen in Dokkum waren onze inspiratie.’’ Ze wilden zoiets in eerste instantie zelf bouwen, hadden ook al gekeken voor een kavel in een nieuwbouwwijk in Heerenveen. Tot Klaas in de volkstuin in Akkrum aan de praat raakte met een buurtbewoonster. ,,Ik vertelde over onze plannen, waarop zij zei: ‘Wij hebben precíes zo’n huis, willen jullie dat van ons niet kopen?’’
De kunstwerken in huis zijn gemaakt door Klaas’ opa, schilder Klaas Koopmans. ,,Zijn werk was heel divers, van landschap en portretten tot expressionistisch.’’ De houten kist was van Gé-Ans opa. ,,Die heeft hij zelf gemaakt, daar werden vroeger kampeerspullen in bewaard. Deze zal altijd een plekje in huis hebben, daar stem ik de kleuren gewoon op af.’’
Het huis stond net op Funda. ,,Klaas is niet snel enthousiast, maar hij bleef maar doorklikken. Elke keer opnieuw de foto’s bekijken, dat doet ie nóóit!’’ Klaas: ,,Ik was geïntrigeerd, vooral door de indeling. Ik wilde weten hoe het zat. De architect die het heeft ontworpen, Luc de Vries, heeft zich laten inspireren door de traditionele kop-hals-rompboerderij. Het huis is de kop, de loods de romp.’’ Gé-An: ,,De keuze was dit huis of een kavel in Heerenveen. Ik zei tegen Klaas: ‘We doen een bod en laten het lot bepalen’.’’
Het gezin – Gé-An en Klaas hebben twee zoons: Senne (11) en Dinther (8) – woont er sinds 2015. De eerste maanden bivakkeerden ze in de loods, terwijl ze het woonhuis verbouwden. ,,De bedden van de jongens stonden in de keuken, we hadden nergens deuren. Beetje naïef misschien maar we – vooral ik hoor, ik onderschat altijd alles – dachten: ‘dit doen we wel even’. Uiteindelijk werden het vijf maanden.’’
Klaas: ,,Het huis was niet af toen we het kochten. Zo ontbraken er bijvoorbeeld plafonds in de wc. We hebben de vloer boven en beneden – opnieuw gedaan, die was zwart met een soort glitter erin. Ik heb weken op mijn knieën gezeten, met de hand alles geschuurd. Een machine was geen optie, daar was de vloer te broos voor. Verder zijn de muren opnieuw gestuukt – daar zaten deels schrootjes op. We hebben veel leidingwerk omgelegd voor de keuken en afvoeren in het beton gemaakt voor de kachels.’’
Kleurrijke vloerkleden liggen in iedere ruimte, zelfs op het dakterras. Gé-An: ,,Ik kwam deze tegen op Marktplaats, maar de verkopers woonden in België. Bleek dat ze vrienden hier in de buurt hebben wonen. Dus ze hebben het gebracht toen ze een weekendje deze kant op kwamen.’’
Bij binnenkomst sta je direct voor de trap naar de eerste verdieping, het woongedeelte. Links van de trap is een werkruimte, rechts een extra zithoek. Op de begane grond zijn ook de slaapkamers en de badkamer.
Het is een groot huis om te vullen. Gé-An: ,,Het heeft dan ook grote gebaren nodig. In het begin hadden we alles heel strak en steriel. Dat vonden we destijds heel mooi, maar nu? Terugkijkend was het heel erg saai! Gaandeweg is er steeds meer kleur bijgekomen. En veel vloerkleden, vanwege de akoestiek. Alles is hier van beton.’’
Gé-An is pedagoog en werkzaam als mentor op een basisschool in Heerenveen, en daarnaast is ze nog lifecoach voor vrouwen. ,,Ik zou wel graag meer met interieur willen doen, vind het zo leuk om daar mee bezig te zijn.’’ Het stylen heeft ze duidelijk in de vingers. Gewoon doen is haar credo. En dat zorgt vaak voor de nodige verrassingen. Zo verfde ze de muren van de gang beneden roze, en het plafond donkerblauw. ,,Daar moest Klaas wel even aan wennen. Hij wilde mij eerst ook niet helpen met daar de lampen ophangen.’’
Ze doet vaak een vloerkledenwissel. En ze kocht een keer spontaan een daybed. ,,Dat was een hele belevenis. Die heb ik samen met de jongens opgehaald. Ze zaten dubbelgevouwen in de auto, maar het paste! En toen moesten we het nog naar boven tillen.’’
Op de slaapkamer van Gé-An en Klaas is goed te zien wat het plafond schilderen met de ruimte doet. ,,Het geeft meteen een hele andere sfeer, veel warmer en knusser. Je moet het gewoon doen. En is het niks, dan kan het zo weer over.’’
Overleggen doet ze eigenlijk nooit. ,,Nou ja, dingen als de keuken en de bank, daar beslissen we wel samen over. De accessoires, de kleuren op de muur, dat doe ik gewoon. Klaas is namelijk niet zo snel te enthousiasmeren.’’ Klaas: ,,Ik ben hopeloos wat dat betreft. Ik zou het zelf heel minimalistisch hebben gehouden. Maar ik zie wel in dat aankleding veel doet. Als Gé-An iets nieuws bedenkt, zet ik altijd eerst mijn hakken in het zand. Uiteindelijk heeft ze altijd gelijk.’’
Pinterest en Instagram zijn haar inspiratiebronnen. ,,Maar ik geef er altijd mijn eigen draai aan. Een interieur moet spannend zijn, je moet ook een beetje lef hebben. En het hoeft niet altijd helemaal te kloppen. Het moet niet te druk maar ook niet te rustig zijn. Ik denk dat ik daarin een goede balans heb gevonden.’’
De verfkwast schuwt ze niet, integendeel: speelse lambriseringen, kleurvlakken, cirkels of juist abstracte vormen, en ook het plafond wordt vaak meegeschilderd. De inboedel is een mix van erfstukken, kringloop- of Marktplaatsvondsten, maar Gé-An vist ook net zo goed iets uit stortcontainers, zoals het houten stoeltje op Dinthers kamer. En verder is veel in huis zelfgemaakt door Klaas – in het dagelijks leven werkzaam bij Omrin. Zoals het houten chillbed van Senne. ,,En Dinther slaapt weer in een ‘oudje’, dat bed is nog van Klaas zijn grootouders geweest.’’
De advertentiepagina uit een oude krant komt uit het vorige huis. ,,Die vonden we toen we het behang van de muur trokken. De datum van de krant (14 december) is mijn verjaardag, het jaartal (1979) is het jaar waarin Klaas geboren is, en dat type auto was ook Klaas’ eerste auto.’’De roze muurverf in de keuken is aangebracht met een blokkwast. ,,Die kleur heb ik gewonnen met een winactie op Instagram, het is Diamant Dust van Vestingh Paint.’’
Het stel stort zich van het ene in het andere project. Gé-An is daar de spil in. ,,Ik ben een onrustig type, verveel me snel. Ik houd van verandering.’’ Zo hebben ze onlangs een appartement in de loods gerealiseerd. ,,Daar hebben we het afgelopen jaar keihard aan gewerkt. Ieder vrij uurtje waren we daar aan het klussen. Daarna hebben we de tuin aangepakt en het dakterras. We zijn ontzettend trots op wat we hebben neergezet.’’
Maar het ‘klusbloed’ kruipt waar het niet gaan kan. ,,Nu dat alles af is willen we het huis weer helemaal anders. Ja, erg hè? We willen graag een andere keuken, een nieuwe bank. De vloer moet opnieuw geschilderd want die is niet heel slijtvast. Voordat dat kan, moeten we eerst weer even sparen.’’
Boven de slaapkamer van Dinther (8) met het zwartgeverfde bed van zijn overgrootouders, onder de kamer van Senne (11). ,,Allebei met een jungle thema, de jongens zijn gek op dieren.’’
Stilzitten hoeft niet want het exterieur vergt ook het nodige onderhoud. Klaas: ,,Deze zomer moeten we weer buitenom verven. Mooi hoor, dat zwarte, maar het is veel werk. Onze vakantie dit jaar wordt drie weken schilderen.’’ ,,En wat dacht je van ramen wassen? Dat is ook altijd een hele klus, vooral die bij het dakterras. We wonen temidden van industrie dus ze worden heel snel vies.’’ Maar het is het allemaal waard, vindt het stel. ,,De ruimte, de hoogte, de lichtinval. We willen nooit meer anders.’’
Maar bij het doorvragen, komt Gé-An daar snel op terug. ,,Het allerliefst zouden we een stuk grond willen kopen en daar allemaal tiny houses bouwen en mooi inrichten.’’ Zoiets als wat ze nu in het tv-programma Het Wylde Pad doen in Twijzelerheide? ,,Oh nee, begin daar alsjeblieft niet over, dat ligt heel gevoelig. Wij zijn zó jaloers! Dat willen wij dus ook. Dat is de ultieme droom. Nu nog zo’n locatie vinden.’’
In de bijbehorende loods verhuurt het stel De Kweekstudio – de naam is een verwijzing. ,,Op de plek van de loods is ooit een wietplantage ontmaskerd.’’ Het kleurenthema in het appartement is geïnspireerd op dat van het Rijksmuseum. ,,We hebben het plafond, bestaand uit geperforeerde panelen, roodbruin geschilderd. Oh my, dat was toch een klus. Klaas zat eronder, de vloer, het leek wel een bloedbad. En de vloer hebben we tot drie keer opnieuw gedaan. Het is een egalinevloer, maar door een rare chemische reactie met het beton vloeide het heel raar uit. Gelukkig is dat goed opgelost door de leverancier. En wat gebeurde er bij de laatste verfbeurt? De kat liep er doorheen! De pootjes staan er nog in.’’
Wie Gé-An Scheper (32), Klaas Koopmans (42), Senne (11) en Dinther (8).
Wat nieuwbouwwoning (2008) in Akkrum.
Gekocht in 2015.
Bijzonder het ontwerp is geïnspireerd op een kop-hals-rompboerderij.
Architect Luc de Vries.
Stijl modern en kleurrijk.
Favoriete plek we zitten het meest in de keuken. Mijn dag start ik het liefst op het daybed, met een kop koffie in de ochtendzon.
Favoriete items de kunstwerken van Klaas zijn opa, die was schilder, en de houten kist van Gé-Ans opa.
Laatst gedaan de realisatie van De Kweekstudio, een appartement voor de verhuur.
Instagram monsterasandkids de.kweekstudio
TEKST RENSKE DE HAAN
FOTO’S MARGRIET DE JAGER
